Wat studenten schrijven… Onze vakantiereis naar Minsk

Henk Noorland werkt 30 jaar als NT2-docent voor het INTT (Universiteit van Amsterdam). In deze rubriek deelt hij opvallende teksten die hij de afgelopen jaren verzamelde.

 

Al twee jaar hebben wij Minsk niet bezocht. Omdat de coronaregels minder streng zijn geworden en grenzen een beetje opengegaan, zijn wij onderweg. Het kost nu veel tijd in Minsk te komen. Ruim zes uur wachten we in de rij op de luchthaven. Na de vlucht in Vilnius hebben we een busreis van acht uur van Vilnius naar Minsk. Eindelijk komen we thuis.

Het grootste geluk is om onze moeder-grootmoeder te knuffelen……
Is Minsk in twee jaren veranderd? Ja en nee. Alles staat nog net zo mooi in de straten. Alles is nog net zo lekker in favoriete cafés. Vrouwen zijn nog net zo mooi in nette kleren. Heren zijn nog net zo benieuwd naar de nieuwste smartphone. Leuk!

Wat is veranderd? Natuurlijk, prijzen. Maar deze verandering is overal. In Belarus gaan prijzen altijd omhoog. Waarschijnlijk is dat de reden waarom de favoriete hobby’s van Belarussische mensen moestuinen en tuinieren zijn.

Mensen. Ik zie dat er minder jonge mensen in de stad zijn. Ik weet dat veel mensen naar het buitenland zijn verhuisd. Veel van mijn vrienden ook. Dat is verdrietig. Maar het weer was helder alle dagen. Een koffie van de favoriete koffiebar was gewoon geweldig. Een brood van favoriete bakkerijen was altijd vers en lekker. Ontmoetingen met vrienden waren heel hartelijk. Wandelen tussen de favoriete straten zijn de beste vrijetijdsbesteding. Ik heb ontdekt dat het in Minsk beter is om te lopen en in Amsterdam om te fietsen. Minsk, wij verheugen ons op onze volgende ontmoeting!

O.P.
September 2022
ERK-niveau: B1